Ruim 150 leden waren naar Amersfoort gekomen om elkaar te ontmoeten en hun reactie te geven op de resultaten en plannen voor de komende jaren. Nu de NVVE de ‘vergeten groepen’ op de kaart heeft gezet, is de vereniging volgens directeur Petra de Jong een onmisbare gesprekspartner geworden van diverse maatschappelijke organisaties. De komende uitdaging is het waardig levenseinde werkelijk voor iedereen toegankelijk maken. ‘We gaan van actievoeren naar lobby om onze doelen te bereiken’, aldus De Jong. Tegelijkertijd zullen voorlichting, ook aan jongeren, en individuele dienstverlening een belangrijk onderdeel vormen van de activiteiten. In de toekomst wil de vereniging meer per e-mail communiceren en doet daarom een oproep aan leden om hun e-mailadres bekend te maken.
De NVVE is een financieel gezonde organisatie, stelde penningmeester Hein Schreuder. De vereniging heeft bijna 150.000 leden en is het afgelopen jaar met meer dan 5% gegroeid. Een reserve om de Levenseindekliniek in geval van nood te ondersteunen, is aanwezig.
Een groep van 27 leden diende een voorstel in om meer contact met elkaar te kunnen hebben via een onderling bekende ledenlijst en om via eigen te organiseren activiteiten actief te kunnen zijn voor de NVVE. Het bestuur reageerde positief op de vraag naar verbetering van het onderlinge contact en heeft de initiatiefnemers gevraagd om verdere uitwerking van de ideeën.
Na de pauze zagen de leden de documentaire ‘’Moeders springen niet van flats’’ van Elena Lindemans (link), waarin een dochter op zoek gaat naar de toedracht van de zelfdoding van haar moeder, die geen gehoor vond bij haar arts en psychiater. De leden reageerden geschokt omdat de documentaire laat zien dat de psychiater, zelfs na de zelfdoding, niet overtuigd is van het ondraaglijk en uitzichtloos lijden.
Tot slot presenteerde Suzanne van de Vathorst zichzelf als bijzonder hoogleraar ‘Kwaliteit van de laatste levensfase en van sterven’, een leerstoel aan de Universiteit die is mogelijk gemaakt door de leden van de NVVE. Zij vertelde over haar persoonlijke ervaringen met euthanasie en de onderwerpen die zij in de toekomst wil onderzoeken, zoals redenen van artsen om euthanasieverzoeken te weigeren.