Het gerechtshof in Arnhem oordeelde dat Heringa zich in een noodtoestand bevond toen hij zijn 99-jarige moeder de pillen aanreikte waarmee ze een eind aan haar leven maakte. Er was geen dokter die haar euthanasie wilde geven en de pillen die zijn moeder zelf had gespaard zouden haar wel ziek maken maar niet doen sterven. Ze was niet ziek maar het leven moe. Heringa had aangevoerd dat hem geen andere keus restte dan zelf die hulp te bieden.
Hulp bij zelfdoding is in Nederland tot nu toe alleen voorbehouden aan een arts. De NVVE maakt zich er sterk voor deze mogelijkheid ook uit te breiden tot naasten. De rechtbank in Zutphen oordeelde eerder dat Heringa schuldig én strafbaar was, maar legde geen straf op. Daartegen gingen zowel Heringa als het Openbaar Ministerie in hoger beroep. Heringa omdat hij vond dat hij niets fouts heeft gedaan, het OM omdat hij straf zou verdienen. In hoger beroep eiste het OM drie maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.
Heringa reageerde opgelucht op het vonnis van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. ‘Ik ben heel erg blij’, zei hij.
Het gerechtshof oordeelde dat Heringa door een conflict van plichten in een overmachtsituatie was gekomen. Enerzijds had hij de morele plicht zijn moeder te helpen, anderzijds was er de wet, die hulp bij zelfdoding strafbaar stelt. Het Hof neemt in haar overweging mee dat Heringa alles zorgvuldig vastlegde en hoewel geen arts, alles volgens de zorgvuldigheidseisen van de Euthanasiewet deed. Dat alles leidt tot ontslag van alle rechtsvervolging.
Het Hof tekent wel aan dat het in het licht gezien moet worden van 2008. Toen kon er geen arts gevonden worden die euthanasie wilde geven, nu zou dat waarschijnlijk wel lukken. Een richtlijn van de KNMG geeft aan dat euthanasie nu ook kan als er een stapeling is van op zich niet levensbedreigende ouderdomsklachten.
Lees hier de reactie van de NVVE.
Lees hier het persbericht van het hof in Arnhem.