Vaak kijken mensen daar gelukkig met een goed gevoel op terug. Maar wat als je het er vóór de euthanasie wél, maar achteraf toch niet mee eens bent? Of als je er al die tijd geen begrip voor had en het desondanks gebeurde? Als je spijt hebt dus. Wat doet dat met je, wat betekent het voor je leven, hoe kijk je erop terug? Verandert het je gevoel voor je moeder, vader, zus, broer, zoon of dochter die er nu niet meer is? Blijf je met vragen zitten en zo ja welke?
Voor een artikel in een van de volgende edities van Relevant zou de redactie graag in contact komen met mensen die hierover (eventueel anoniem) zouden willen praten. Stuur een mail met een korte omschrijving van úw ervaring naar redactie@nvve.nl.