Euthanasie bij uitzichtloos psychisch lijden is mogelijk onder de euthanasiewet, maar wordt in de praktijk aanzienlijk minder toegepast dan bij lichamelijk lijden. En dit ondanks de toename in euthanasieverzoeken van deze patiënten en de lange wachttijden bij het Expertisecentrum Euthanasie (zo’n twee jaar) . Het aantal verzoeken ligt tussen de duizend en tweeduizend per jaar, waarvan een klein deel (10%) ook daadwerkelijk euthanasie verleend krijgt. Dat veel psychiaters moeite hebben met het bespreken van en meewerken aan euthanasieverzoeken, was aanleiding om verder onderzoek te doen.
Omdat psychische klachten veelal niet dodelijk zijn en er steeds meer behandelingsmethoden bijkomen, ligt de nadruk veelal op de juiste behandeling en niet op het stoppen met behandelen. De vraag: ‘wanneer mag je loslaten’ wordt in deze context gesteld. Het antwoord is heel erg complex.
Sisco van Veen bepleit in zijn proefschrift een nieuwe benadering van uitzichtloosheid bij psychische klachten: niet toekomstgericht, maar retrospectief. Hierbij wordt gekeken of werkelijk alles geprobeerd is om deze patiënt te herstellen (aan therapie/medicatie) en zijn sociale situatie te verbeteren. Daarna is het mogelijk de uitzichtloosheid vast te stellen.
Sisco van Veen verdedigde zijn proefschrift aan de de Vrije Universiteit, Amsterdam. Hij volgde zijn opleiding tot psychiater in het UMC Utrecht en werkt tegenwoordig op de ouderenafdeling van GGZ inGeest in Amsterdam.
Meer weten over dit onderzoek?
https://lnkd.in/emNESKth
https://lnkd.in/e4gtkNav
https://lnkd.in/eh7jEQw8
