De politieke partijen zijn al weer druk in de weer met de parlementsverkiezingen die plaatsvinden op 15 maart volgend jaar. De partijen stellen nu verkiezingsprogramma’s op die worden voorgelegd aan de achterban. Voor onze vereniging is het interessant om te volgen wat hun beleid wordt met betrekking tot het levenseinde. Met de werkgroep politiek bespreken we de ontwikkelingen regelmatig. Inmiddels zijn er drie partijen die hun concept verkiezingsprogramma’s hebben gepresenteerd. Op onze website vindt u de belangrijkste passages over de standpunten van 50Plus, D66 en GroenLinks.
Euthanasie uit Wetboek van Strafrecht
Interessant is te zien dat deze partijen begrijpen dat er veranderingen nodig zijn, zodat mensen meer regie krijgen over hun eigen levenseinde. Op dit moment hebben we de euthanasiewet, die ruimte biedt aan artsen om een vrijwillig en weloverwogen euthanasieverzoek van mensen met een medische aandoening te honoreren. We weten dat met name huisartsen zich niet altijd bewust zijn van de ruimte die de wet biedt, maar ook dat de Levenseindekliniek niet altijd mogelijkheden ziet om tegemoet te komen aan een euthanasieverzoek. Het is goed dat politieke partijen hierover nadenken en standpunten formuleren, omdat verkiezingsprogramma’s leidend zijn bij het opstellen van een regeerakkoord. Dus is het erg interessant om te lezen dat GroenLinks euthanasie uit het wetboek van strafrecht wil halen, 50Plus euthanasie mogelijk wil maken voor mensen die lijden zonder medische grondslag en 50Plus en D66 de introductie van een laatstewilpil steunen. Als NVVE roepen we onze leden op zich binnen hun eigen politieke partij in te zetten voor het recht op zelfbeschikking aan het einde van het leven.
Regiobijeenkomst
Elke maand houden we een regiobijeenkomst in het land. Coördinator Karina regelt dat altijd voortreffelijk, maar dinsdag sloeg haar de schrik om het hart toen er rond elf uur een telefoontje kwam van het management van de gehuurde locatie in Hilversum. Of de bijeenkomst nog doorging was de vraag, want zij hadden vlak daarvoor een vraag gekregen van een lid die wilde weten of de zaal rolstoel-toegankelijk was. U begrijpt dat met ruim tweehonderd aanmeldingen van leden die deze bijeenkomst wilden bezoeken deze vraag inhield dat de vergaderlocatie niet in gereedheid was gebracht. Wij dachten het goed afgesproken te hebben, maar vanwege een miscommunicatie was de boeking niet doorgezet. Help! In allerijl werden 200 stoelen besteld en geplaatst, extra personeel opgeroepen en konden de ruim 200 bezoekers om twee uur plaatsnemen in de zaal. Zonder dat zij iets in de gaten hebben gehad. Een knap staaltje van de organisatie. En hopelijk eens, maar nooit weer.
