De afgelopen week stonden wij met een grote stand op de 50Plusbeurs. Coördinator Karina en communicatiemedewerker Sebastiaan hadden alles weer voortreffelijk georganiseerd. Dagelijks stonden we met tien mensen klaar om de grote stroom bezoekers te woord te staan en hen te informeren over onze vereniging en over het vrijwillige levenseinde. Van Sebastiaan, Karina en de vele vrijwilligers die ons deze week hielpen, begreep ik dat mensen enkele jaren geleden bij wijze van spreken met een grote boog om de stand heen liepen. Tien jaar later is het taboe er vanaf en komen mensen ons gericht opzoeken. Veelal met verhalen over wat zij hebben meegemaakt met hun ouders of naasten. Met een duidelijke boodschap: zo wil ik het niet. Dat heb ik deze week vaak gehoord. Men wil zelf regie over het eigen levenseinde. Opvallend is dat er nog steeds een grote informatiebehoefte is over de wettelijke mogelijkheden. Veel mensen weten niet goed hoe het echt in elkaar zit. Voor hen waren er de brochures die we in overvloed konden uitdelen. Op zaterdag keken we tevreden terug op een drukke maar zinvolle week.
Laatstewilpil
We deelden ook kleine pillendoosjes uit die de laatstewilpil symboliseerden. Steevast kwam er een glimlach op hun gezicht als we vertelden dat we er voor vandaag alleen pepermuntjes hadden ingedaan. Toch kwam ook dan weer de serieuze ondertoon terug en zou men heel graag de beschikking hebben over zo’n levenseindepil. Regie over het eigen leven en regie over de eigen dood, de babyboom-generatie wil het allemaal zelf bepalen. Ik bedacht me dat we een hele lange wachtrij zouden hebben voor onze stand als we een echte laatstewilpil zouden uitreiken. Zo ver is het nog niet. We zijn druk bezig om een proef met de laatstewilpil voor te bereiden. Het wachten is nu op de kabinetsreactie op het rapport van de commissie Voltooid Leven. Daarna willen we onze plannen lanceren.
Informatie voor artsen
Enige tijd geleden had ik contact met een coördinator van een academisch ziekenhuis, die samen met een huisarts een website heeft opgezet om artsen beter te informeren over het levenseinde en de vele aspecten die daarbij een rol spelen. Erg belangrijk, omdat er erg weinig onderwijs wordt gegeven over het einde van het leven. Als medicus wordt je nog steeds opgeleid om mensen te helpen zo lang mogelijk te leven. Artsenorganisatie KNMG heeft onlangs een congres gewijd aan het fenomeen passende zorg. Dat houdt in dat artsen er goed aan zouden doen zich aan het eind van het leven van hun patiënten af te vragen of alle behandelingen nog wel zinvol zijn. Met de oprichters van de website gaan we binnenkort in gesprek om te kijken of we hen kunnen ondersteunen. Het is belangrijk dat artsen al in hun opleiding worden geïnformeerd over sterfelijkheid van het leven en welke rol zij hierin kunnen spelen.
