Lang verwachte kabinetsreactie
Begin deze week werd beleidsmedewerker Krista geïnformeerd dat er later die week contact zou zijn met het ministerie van VWS. Onduidelijk bleef waarom het precies ging. Op woensdagochtend nam SGP fractievoorzitter Van der Staay vast een voorschot op wat komen ging en betrok hij in het Nederlands Dagblad vast stelling tegen een eventueel kabinetsstandpunt over de laatstewilpil. Dat leidde tot een interessante Twitter discussie met de beleidsmedewerker van de fractie. Tevens werd ons toen duidelijk dat er iets op stapel stond. Toen we woensdagmiddag gebeld werden door een landelijk dagblad of zij met iemand konden spreken over het onderwerp voltooid leven was het wel duidelijk. De lang verwachte kabinetsreactie zat er aan te komen. Zou het kabinet het advies van de commissie Schnabel overnemen, het initiatief aan de kamer over laten of toch zelf met eigen plannen komen. Gelet op het feit dat de kabinetsreactie al een keer was uitgesteld gokten we op dat laatste. En dat bleek terecht.
Cameraploeg in de huiskamer
In de loop van de avond kreeg ik de kabinetsreactie onder embargo en werd aangekondigd dat minister Schippers in Nieuwsuur de visie van het kabinet zou toelichten. Ik had het stuk amper uit of de NOS hing al aan de lijn of ik een eerste reactie kon geven. Nog diezelfde avond, ik was aan het bijkomen van een geslaagde scholingsdag met alle vrijwilligers, stond er een cameraploeg in mijn kamer. Nog diezelfde avond vertolkte ik de reactie van de NVVE in het late NOS Journaal. Om half een ging ik naar bed, wetende dat ik de volgende ochtend om half zeven gebeld zou worden voor een interview met Radio 1. Mijn geplande vrije dag kon ik verder wel vergeten. Vanaf dat moment heeft de telefoon roodgloeiend gestaan en werd ik door communicatiemedewerkers Stefanie en Sebastiaan gekoppeld aan tal van journalisten. De meeste verzoeken kwamen uit het eigen land, maar ook vanuit het buitenland was er belangstelling voor onze visie.
Wat vinden wij van de plannen
Met Krista, Stefanie en Sebastiaan stelden we vervolgens een persbericht op en besloten we de website die we hadden gemaakt over voltooid leven te lanceren. Op deze website staan de boeiende portretten van zes mensen met een voltooid leven, gemaakt door de journalisten Aliëtte Jonkers en Minou op den Velde. Mooie foto’s erbij geschoten door onze fotografe Anne Meijer. Het laat zien dat voltooid leven individueel bepaald is en dat ook niet iedereen die zijn leven voltooid vindt onmiddellijk een einde aan het leven wil maken. De komende week zullen de foto’s van de betrokkenen geplaats worden in een tweetal dagbladen. Tevens staat op deze website ons rapport over voltooid leven, waarin we een 70 tal dossiers van leden met een voltooid leven nader hebben bekeken. Onze conclusie is duidelijk: mensen met een voltooid leven vinden nauwelijks gehoor met hun euthanasieverzoek bij artsen. Daarom is het verheugend dat het kabinet erkent dat er een andere wet moet komen naast de euthanasiewet, waarin mensen met een doodswens als gevolg van een voltooid leven een beroep kunnen doen op een stervenshulpverlener. Het kabinet baseert zich daarbij op de autonomie van het individu in plaats van op barmhartigheid zoals dat bij de euthanasiewet het geval is. Met de plannen van het kabinet krijgt de hulpverlenersroute meer vorm. Er blijven natuurlijk nog de nodige vragen en er zijn tal van zaken die moeten worden uitgewerkt, maar het overheersende gevoel is dat het kabinet lof verdient dat het zijn nek uit durft te steken op dit gevoelige onderwerp. Hulde voor ministers Van der Steur en Schippers, die het kabinet zover hebben gekregen om dit te gaan regelen. Met de steun van PvdA, VVD, GroenLinks en natuurlijk D66 die al een initiatiefwet had aangekondigd, is er een duidelijk draagvlak voor wetgeving. Hopelijk gaan de verkiezingen geen roet in het eten gooien, maar de dag waarop het kabinet aangeeft dat het anders moet om de doelgroep voltooid leven te kunnen helpen moeten we koesteren.